Allgemein

Çarşema Sor: Rêzgirtina Hêza Xweda

Nivîs Çarşema Sor: Rêzgirtina Hêza Xweda Çarşema Sor, cejna Êzdîyan ya herî naskirî ye ku her sal, di yekemîn çarşema meha nîsanê ya li gorî salnama kevin de tê pîrozkirin e. Li gorî baweriya Êzdîyan, Xwedayê alemîn her sal melekekî rê dike rûyê erdê, ji bo ku nebaşiya li nav însanan ji holê rake û başî di nav însanan de belav bibe. Cejna […]

Bi Şaşî û Nebaşîyan ve Şanoyek

Nivîs Bi Şaşî û Nebaşîyan ve Şanoyek Ez çendek ewil li ser YouTube rastî Şanoya Evdalê Zeynikê hatim. Jîyan û serpêhatîyên Evdal yên sereke weke kurdeçîrokek mûzîkal pêşkeş bûye. Helbet ji bo berfirehîya çand û hunera Kurdî xebat û berhemek gelek biqîmet e. Dîyalogên bi Kurdî, helbest û kilamên dengbêjîyê bi cil û bergên Kurdî

Destana Emê Gozê

Nivîs Destana Emê Gozê Egît û mêrxasek Kurdan, Şîrhelal û mîrê mîran, Gurçikpala û qesasê serê dagirkeran, Xweşmêr û hût behran.   Em behsa Emo dikin, Emoyê Gozê, Bra Gozê bêje, min çok danî erdê, Min ji xwe re anî ewladekî xêrê, Bra Kurd pê serbilind bin hetahetayê.   Emê Gozê mêrxas û egîdekî Kurdan

Gerdeniya Amedê Patent Stand

Gerdeniya Amedê Patent Stand Gerdeniya Amedê ya bi gijnîj ku bi zêrê 14 û 22 eyar tê çêkirin wekî mîrata çandî û berhema hunera destî li ser navê Amedê hat tomarkirin. Jûra Bazirganî û Pîşesaziyê ya Amedê, kanûna paşîn a îsal ji bo qeydkirin û tescîlkirina Gerdeniya Amedê ya bi gijnîj serî li Saziya Patent

Qaçax

Qaçax Navê gundê me Suphan e. Gundek ji gundên li ser  Bazîdê ye. Li gundê me jîyan,  piştî ku ro diçû ava destpêdikir. Ez heyşt salî bûm û tim di heyşt salîya xwe de dimam. Min nedixwest ew zara li ser sînoran mezin bibe… Keķê min qaçaxçî bû, qaçaxçîyek li ser sînoran, nenasê xetê welatan

Hêvî û Heval: Yilmaz Guney

Hêvî û Heval: Yilmaz Guney Di salên 80 yan de li Dutaxê salonek sînemayê hebû. Xwedîyê wê Îsmet bû. Sînema di orta zikê sûka navçê, li hember postexanê bû. Salonek zirav û dirêj bû. Bi zêdeyî havîna vedibû. Di demsalên sar yên zivistanê de hundurê salonê germ nedibû. Sê çar sobê komirê tê de bişxulîyana

Rastîya Evdalê Zeynikê, Şaşîya Mehmed Uzun

Rastîya Evdalê Zeynikê, Şaşîya Mehmed Uzun Xwendevanê hêja, heye ku sernavê nivîsê bala te kişandi be. Tu neheq jî nînî. Sernav, du kesên navdar ku di edebîyata me de cîh girtine nîşan dide. Yek ji wan hostayê qedîm û qedir bilind Evdal e, yek ji wan jî niviskarêk me yên naskirî Mehmed Uzun e. Evdal

Nivîs Mîna Vejînê: Mehmet Uzun

Nivîs Mîna Vejînê: Mehmet Uzun Nîetzsche dibê “jîyan, jan kêşanî ye, lê di jîyanê de mayîn, di vê janê de ditînayîya wateyan e.” Jixwe jîyan, diyarîyek bilindtir ya zindîya ne. Bêguman di nav zindîyên ku heta niha hatine zanîn de yên herî biaqil, yên xwedî bîr û bawerî, yên xweyî hêvî û rêwîyên pêşerojê, hosteyên

Mirê Kurmancîyê: Celadet Elî Bedirxan

Mîrê Kurmancîyê: Celadet Elî Bedirxan Ziman, gazîya ewil ya jîyanê ye. Peyva yekemîn ya hezîyê, tema şîrê dayîkê ye. Celadet Elî Bedirxan di hejmera yekem ya Hawarê de gotîye, “ziman, şertê heyînîyê ya pêşîn e.” Kovara Hawar, 88 sal berê, di sala 1932an de, di 15ê Gulanê de yekemcar bi Kurdîya bi tîpên Latînî dest

Nach oben scrollen