Danê şevê bû,

Sûkek tarî bûm

Rêhevalê peyarêyabûm.

Merivek winda bibû

Gava ji baranê direvî

Di tenêtîya xwe de.

Min jî stêrk kom dikir ji şevê.

Wek xewnek ku ketibe nava tarîyê.

Min nizanibû ez çend demsal bûm.

Alîyek min tayê biharê,

Alîyek min mirarên çivîkan  bû.

Porên min, serpêhatîhên çemê hezar salî yên ku dirije çavên min dixumîne.

Rihê min, di ernîgarîyek terkbûyî de digîhîje bêdengîya qêrînek bîrbûyî, kevn bûyî.

Gelo di kîjan demsalê de miribûm?

Kê bihîstibû?

Ev denga heywaxa kê ye?

Bêje berdilê, ez gula nevekirîyê kîjan demsalê bûm?

Di destê kîjan baxçevanê de weşîyabûn pelên min?

Bêje berdilê, di kîjan demsalê de li çermê te yê gulgîn ketibûm…

Helbest: Songül TURAN

Werger ji Tirkî: Seregola Intabê