Veneşêre tu xwe ji min
Ez li te digerim,
li pey te me ez!
Xwe veneşêre qet,
Ez ê te bigrim elbet.
Bes nîne ma?
Bê te ez bûm belengaz,
Bê te ez bûm evîndar.

Bes nîne ma?
Bê te ez bûm birîndar,
bê te ketim bindestan.
Xwe veneşêre qet!
Ez ê te bigrim elbet!
Li pey te me,
li te digerim ez,
bi hebûna xwe.

Binhêr!
Min konê xwe vegirt
li ser heft rêyan,
bi şev û bi roj
Guhdarbûm ez li rêwîyan.
Pêxas û tazî, ez ketim rêyan,
bo te ez bûm hevalên gerokan.

Binhêr!
Turik û heban
min avît milên xwe,
derketim serên çîyan.
Kewir û zinar,
me nasîya xwe da hev
Caran bi ken,
caran jî bi tirs
Guhdarbûm li gwir û rovîyan.
Caran darên bilind,
caran jî kwilîlkên geş
Ji bo min cîh û nivîn,
stêrken geş
dibûn findên ber serîyan,
Bo te ez bûm hevalên şevgeran.

Gerîyam ez,
 gerîyam li te,
li devê avan,
li merg û zevîyan.
Caran bi hêsir,
caran jî bi jan
guhdarbûm li mar û masîyan.
Li ber sîya kendalan
min westa xwe hildida,
qurîna zikê birçî
nêçîra nêçîrvanan direvand.
Ji bo te ez bûm hevalên teyr û tuyan.

Li te digerim bi hawar û bi bang
bayê jîrek, bayê gur,
bang anî bang bir bi lez,
guhdarbûm li bangên zanyaran.
Geh ketin, geh rabûn,
gund û bajar bo min yekbûn,
heps û zîndan
li ser rêya min bûn,
bo te ez bûm hevalên girtîyan.

Li te digerim ez,
bi qelem û bi defter,
geh xwendin, geh nivîs
di kuranîya dîrokan da.
Gelên bindest, gelên azadîxwez
li ser rêça te bûn,
ji bo rêça te,
ji bo girtina te
tekoşîn darxistin, serketin bi tev,
bo te ez bûm hevalên pirtukan.

Li te digerim
ji Qertewîn ta Everest,
li şikeftên tarî, li dîyarên ronahî,
bi dengê bilind min dikir qîrîn,
welat, welat bi bawerî
guhdarbûm li xerîban.
Rêya min ronîkirin
dîroknasan, zagonzanan,
bê tirs
û
bi dil
bo te ez bûm hevalên ejnebîyan.

Li te digerim li te
ev car
bi zanistî,
tu ji min hatî standin,
bi zorê!
Guhdarbe ev car tu
li min,
tu Azadî
bo girtina te ez bûm hevalên top û tivingan.
Girtina te,
ditîna te
ez ê li serê çîyan
bi agirekî gur wek agirê Newrozê,
bi topeke gir wek topa Aşîtîyê,
bi dilekî geş wek dilekî Evînîyê
Pî-roz-bi-kim…