
Xwarin û Xurek
Wek tê zanîn, benî adem, gava xwe li Dunya’yê dibîne, di heman demê de dest bi çalakîya xwe yê yekem dike: Starbûn. Starbûn li hember şertên zor yên xwezayê û li hember zindî û heyîyên xerîb ku hê nas nekirîye û ti wateyê lê nekirîye, parastina bingehîne. Ev macereya yekem ya benî adem di şikevtekî de diqede, li wir stara xwe dibîne.
Piştî ku idî dikare bisitire, problema duyem ya peydakirina xwarinê û têrbûma sîstematîk dest pê dike. Her wiha mêrê êlê diçin nêçîrê, bi heywan û zindîyên hov re dikevin cedelê û gelek ji wan dibin qurbanîyên nêçîrê. Jin, ji ber ku welidîn e, di karên hêsan de cîh digre. Gîhayên der û dorên xwe top dike û bi vê awayî hilbijêrîyê dike û ji ber ku dûrê xeterîya disene, serdestî û birêvebirina kar û barên êlê jê re dimîne. Dîrokzan, vê demajoyê wekî “civaka maderşahî” binav dikin.
Ji wan serdema heta van dema, tê dîtin û zanîn ku çalakîya benî adem ya herî bingeh her starbûn û ziktêrkirin bûye. Ev rewş jî bêguman dibe kakûta çanda civakan.
Em dikarin bi kurtasî, çandê wek taybetîyên maddî û manevî ya civakekî binav bikin. Helbet ev taybetîyên civakî di demajoyên dîrokê de çê dibin û derbasî nifşên nû dibin. Ji mîmarîyê bigre heta cil û berga, ji şiklên kar û bara, alav û pergala, hêja û ola û bi her celebî têkilîyên di navbera însana, reng, cûre û rîtuelên çandî ne. Bi heman wateyê xwe ve çand terza jîyan û remana civakê ye. Yek ji wan taybetîyan jî helbet xwarin û xurek e.
Me xwest em bi vê nivîsê li ser xurekên neteweyî yên civaka Kurda bisenin. Ji bo vê armancê me 10 xurekên sereke jibart û li jêrê pêşkeşê bala we kir.
Di serê serî de divê were gotin ku di sifra Kurda de nanê tisî xwarina sereke ya ber her xurekê ye. Jixwe nan di nav gel de pîroz e. Me di zaroktîya xwe de, hê niha jî, parçek nan li erdê bidîta, me hildida, paç dikir, li enîya xwe dixist û paşê datanî ser dîwarek yan jî cîhek paqiş. Me nedihîlşt ew parçe li ser rêya, di nav destpêya de bimîne. Her wiha pîroz bû û çar cûreyên nanê tisî yên ku em dizanin hene: Evan, nanê deste, nanê loş, nanê tîrê û nanê herwamî ye ku di gelek herem, gund û bajaran de hê niha jî di tendûrê de tê petandin.

1-Keledoş
Dîroka xwe digihîje salên 1800’yan. Bi agahîya rojnamevan Amberîn Zaman ku ji me re gotîye, xurekek Ermenîyên Wanê ye. Jixwe îro jî wek xureka Wanê tê qebûlkirin. Lê di heman demê de li Agirî, Muş, Bilîs û Colemêrgê jî gelek tê ecibandin û xwarin.
Keledoş xurekek zivistanî ye û bi goşt, keşk, nîsk û pincar ve tê çêkirin. Piştî ku dipete rûnê nivîşk li ser tê rêtin û pêşkeş dibe.

2- Helîse
Bi giştî li Serhedê tê çêkirin û zanîn. Bi taybetî li Agirî’yê xwarina sereke ya eyda ne. Xurekek bi goştê sor, den û bi rûnê nivîşk, di hundurê tendûrê de tê çêkirin e.

3- Kiftê Ebdîgor
Xureka Bazîdê ye. Tê gotin ku cara yekem ji bo Ebdîyê Kor ku bavê Îshak Paşa ye çêbûye. Bi goştê ku li ser sêl hatîye kutan de çêdibe. Piştî ku dipete li ser birinc pêşkeş dibe.

4- Xaşîl
Ev peyva ji Ermenkî, ji peyva xašil derbasî zimanê me bûye. Heye ku ev jî xurekek Ermenîyan be. Xwireka Agirî’yê ye û bi den, gulîlk û rûnê nivîşk ve çêdibe.

5- Savara Nîskan
Bi savarê ku hûr hatîye kutan ve çêdibe. Pê re nîsk jî dipete û tev lê dibe. Piştî ku dipije rûnê nivîşk li ser tê gerandin û pêşkeş dibe.

6– Girar
Şorbeyek bi dew e. Tema kevneşop ya mitfaxa Agirî’yê ye. Bi den, nok, kiftê ku bi goşt çêbûye û gîhayên teze ku ji çîyan top bûne ve çêdibe.

7- Gulîlk
Zêdeyî li herema Agirî û Dersîmê çêdibe. Gulîlk di mehên biharê de, li çola, di serê çîyayan de peyda dibe. Gava dibe bihar jinên gunda kom dibin, diçin çîyê, gulîlk top dikin. Gulîlk di qoşxanê de dipije, paşê di rûn de diqele, li ser katixê sîrkirî tê rêtandin û wisa pêşkeşê sifrê dibe.

8- Bûryan
Xureka Sêrtê ye. Lê li Bilîs, Agirî, Dîyarbekir, Erzurum, Elezîz, Batman û deverê din jî çêdibe. Bi goştê karê ku organên hundurîn derketîhe ve di tendûrek ku en hindik sê metre kûrahîya wê hebe de dipêje. Di Seyahatname ya Evlîya Çelebî û di Mem û Zîn a Ahmedê Xanî de behs dibe.

9- Zerfet
Bi taybetî li Dersîm û Koçgirîyê de çêdibe. Wek hemû xurekên Kurda, bi ar, rûnê nivîşk, xwê, sîr û katix ve çêdibe. Li hinek dera bi goşt ve jî çêdibe.

10- Serbidew
Xureka herema Şirnexê ye. Bi den, keşk, rûnê nivîşk û bi qelî ve çêdibe. Xwirekek zivistanê ye.
Nivîs
- Li Parîsê Cilên Kurdî Pêşkeş Bûn
- Ximximê Torîvanê
- Lavaya Zerdûşt Ji Ahura Mazda Re
- Nehênîya 12yan: Tesadûf Yan Lihevanîn?
- Jîna Emînî Tê Ser Perdeya Spî
- Fenomenê Govenda Sofî Omer
- Hirî Ji Me Diçe
- Barkêşîya Zemanê Berê
- Sê Stran Du Ziman
- Ferhanga Bijîşkî ya Kurdî Derket
- Pêşeng Elî Xelata Zêrîn Hilda
- Li Benda Hovan
- Dev Ji Kurdî Berdide
- Bênav, Bênîşan: Navnîşan
- Ji Melayê Batê Çi Ma
- Sed Pîrtûkên Sedsalê
- Sebra Derdê Bindestan: Feqîyê Teyran
- Xaltî – Ûrartû: “Efendiyên Welatê Jor”
- Keledoşa Herî Xweş
- Mîr, Wezîr û Cotkar
- Sone Ji Matilde re
- Klama Dilê Zara
- Xezeba Qertewînê
- Du Qaqilbazan per weşandin
- Di Çanda Kurdî de Rûpelek Nû: Operaya Mem û Zîn
- Festîvala Fîlman a Stenbolê Qedîya
- Xwekuştineke Qedîfeyî: Îran Xanim
- Pînokyo
- Şeklemên Eydê
- Ji Sopranoya Kurd “Hoy Nergiz”
- Çarşema Sor: Rêzgirtina Hêza Xweda
- Yezdanên Mezopotamyayê
- Pirtûkxaneya Sêwî
- Bihar Mêvan e
- Govend
- Yılmaz Güney li Stenbolê Hat Bîranîn
- KEÇA KUMSOR
- Bajar
- Xelatên Oscara 95. Gihîştin Xwedîyê Xwe
- Bi Kurdî Pirtûkên Dijîtal Amade Dibin
- 41 Destanên Kurdî
- Şîroveyek Li Ser Felsefeya Friedrich W. Nietzsche
- Kurd û Dengbêjî
- Çîroka Derew û Rastîyê
- BA
- Deq: Vegotin û Berxwedana Jinan
- Seyadê Şamê: Alîyek Rihê Zulfînazê
- 100 Fîlmên Herî Serketî
- Kilamên Ser Kulava: Rastî û Şaşîyên Dengbêja
- Serxwebûna Mirîşkan
- Gotinên Pêşiyan
- Şivanê Piçûk
- Rabe
- Keremê Kor
- Hesreta Mîrat Mayî
- Zîl/ Zîlan û Zelanî kî ne?
- Girtî
- Rûyek Bedew ya Cîhanê: Amira Casar
- Dengbêj û Hunermend
- Navdarên Seregolê
- Teyrê Sîmûrg
- Evîna Bextewar Tune ye
- Ber Delavê Jibîrbûnê de Şaîrek: Cerdoyê Esed
- Di Sempozyûma Kurd Kavê de Ziman û Zext
- Toza Keleska Eliko
- Dîwana Dengbêjan û Govend
- Hevparîyên Kelamên Qedîm
- Baran Li Moskovayê
- Şûrê Destê Hesen û Koma Wetan
- Şêx Evdirehmanê Axtepî
- Şer û Jin
- Zerîyê
- Hîle
- Evdilmecît
- Kilam û Evîn
- Bazirganê Venedîkê
- Agirî
- Siwar Hatin Ji Zozanan
- Ka Em Bavên Ber Aqil
- Nivîs Mîna Vejînê: Mehmet Uzun
- Operayek Tenê
- Li Moskovê Festîvala Fîlmên Kurdî
- Bûkê Tune Zar Ziman,
- Dîlbera Qeşeng
- Poşmanîya Çivîkek
- Keremê Seyad Koça Dawî Kir
- “Banga Jîyanê”: Lamara Mîrangî
- Ez Şa Me
- Lêgerîn
- Bextîyar û Bêbext
- Mersîyeya Teyrekî
- Ey Dîlberê
- Dengbêja Gelêrî Fatima Îsa
- Çîyayê Şengalê
- Destpêk
- Metê Kê ye?
- Seîdê Îbo
- Zivistan e
- Behlûlê Dîn
- Nêrîna Melayê Cizîrî Li Wehdetu’l-Wicûd
- Çend Şîrovekirin
- Kê Zane
- Gozel
- Tacê Serê Zivistanê
- Di Kîjan Demsalê de Miribûm
- Berîya Dorpêçîya Teknolojîyê Leyîstikin Zarokan
- Hîsên Ji Berfê Tên û Dîmenên Serhedê
- Hunermenda Pirreng: Tara Mamedova
- Çîroka Kilama “Dunyayê”
- Derhêner a Fransî: Dinya ji Kurda re deyndar e.
- Qotikên Cixarê
- Di Şikefta Kulê de Du Evîndar
- Prometheûsa Rojhilatê: Kawa
- Kincên Jinan
- Dayîka Kemanê
- Şahbanûya Bêtac û Bêtext: Eyşe Şan
- Xezala Mendol Axa û Sosyolojîya Eşîrtîyê
- Xwarin û Xurek
- Serpêhatîyên Stranên Kurdî
- 10 Wênesaz 10 Tablo
- Ez Çermesorikim û Tênagîhim
- Şahbanûya Kurda Jinemîra Balerîna: Leyla Bedirxan
- Edebîyat Bi Kurdî Xweş e
- XWERA KÊFKIR YÊ QÊRÎ
- Nuroyê Meter
- Xeyal Bê Sînor in
- Bilûra Min
- Evîna Te Ez Bernedam
- Ax Ax Zaroktîya min
- Bi Şanazî Li Dinyayê Dinhêrim
- Tava Rojê Rûye min da
- Zîndan sar e
- Mamed Axa û Bekir Beg
- Şivan û Ruvî
- Kêzika Tebaxê û Mûristang
- Mîha Kulek
- Dîkê Sîs
- Çîroka Barçêmkê û Silêman pêxember
- Xalis Beg di Çapamenîya Tirkan de
- Xatirxwazî
- Chris Kutschera Çû Ser Dilovanîyê
- Çavnérîyek
- Ahmedê Xanî
- Dengé Te Té
- Di Sirén Hevokan de Mamostayek
- Berf Dibare Ser Bavekî
- Birayên Me yên Jîyanê: Êzdî
- Bibe Dengé Kemanek
- Şivanê Kurmanca
- Ey Hemrazé
- Zimané Çavan
- Xalis Beg Di Kovara Kürt Tarihi De
- Girava Tamara, Dêra Ermenîya
- Kurdên Penaber û „Jîyana Bextewar“
- Kela Wanê
- Paytexta Sedsala Antîk: Acropolis
- Li Hember Bayê
- Qehremané te bûma
- Hikmeta Jîyané, Agir û Evîna Heyînî yé
- Gola Mêra
- Mixtarek Kal, Bédengîyek Piçûk
- Wêneyek
- Serhonazê Kal
- YİBO
- Rastîya Evdalê Zeynikê, Şaşîya Mehmed Uzun
- Şakiro û Têkilîya Bi Reso re
- Di Hucrek de
- Mem û Zîn
- Sîyabend û Xecê
- Hafizayek Kurda: Pirtûkxaneya Medya
- Kendal, Însan û Ziman
- Gîhadirûn
- Cigerxwîn: Kêye Ew
- Sal Hatin Mîna Gava
- Hêvî û Heval: Yilmaz Guney
- Qaçax
- Nobedarê Nûjen: Celîlê Celîl
- Bîstek Ji Zivistanê
- Ezîza Dilê Guhdaran: Eznîva Reşîd
- Xweşmêrê Kurmancîya Şirîn: Keremê Anqosî
- Di Anabasis de Şerê Hellen û Kardûkhîyan
- Marlon Brando, Oscar û Çermesorik
- Kosegerî
- Qelema Kilama: Ahmet Aras
- Keskesora Rengê Me: Aslîka Qadir
- Qehremanê Min Tu yî
- Alayên Hemîdîye û Elmecîd Beg – II
- Alayên Hemîdîye û Elmecîd Beg – I
- Dîroka Muzîka Kurda
- Nûbihar û Antolojîya Dengbêjan
- Aforîzmayên Ahmedê Xanî
- Koçer Îsal Dereng Tên
- Bi Kurtasî Elêonore FOURNIAU
- 11 Xelat 11 Roman
- Arşîva Radyoya Rewanê Berhev Dibe
- Bi Taybetîyên Xwe ve Destana Gilgamêş
- Kurdekî Sembola Zîrekî, Wêrektî û Tekoşînê: Xalis Öztürk
- Mîrê Kurmancîyê: Celadet Elî Bedirxan
- Fîlozofa Bêmiraz: Hypatia
- Bi Hûr û Girên Xwe ve Zarê
- 27 Mayis û Sirgûna Elîbêşan
- Klamên li ser Seregolê
- Destana Hêza Eşqê û Berxwedana Nefsê: Zembîlfiroş
- ŞAKIRO GULA BER CEFAYÊ