Bi Kurtasî Elêonore FOURNIAU

Bi Kurtasî Elêonore FOURNIAU Elêonore Fourniau dibêje: “Rojek li Wanê, ez bi hevalek xwe re diçûm zanîngehê, di rê de şofêrê erebê muzîk vekir û pirsî; ‘hûn hunermanda Fransî ya ku bi Kurdî sitran dibêje nas dikin? ’  Me jê re got; ‘ewê tu dibêjî va li vê erebê de ye.’  “ Ev sahne, Elêonore gelek bextewar […]

Bi Kurtasî Elêonore FOURNIAU Beitrag lesen »

Xweşmêrê Kurmancîya Şirîn: Keremê Anqosî

Xweşmêrê Kurmancîya Şirîn: Keremê Anqosî “Welato tu pir dûrî Dengê min nagîhîje te Xerîbîyê mam bê lorî Derdê min kê bêje te?…” Keremê Anqosî întelektuelek piralî ye. Folklor, dîrok û Kurdnas, zimanzan, nivîskar û helbestvan e. Me vê axirîyê bi saya communicationa înternetê ewî naskir. Di gelek portalan de nivîs, helbest û xebatên wî pêşkeşkirî

Xweşmêrê Kurmancîya Şirîn: Keremê Anqosî Beitrag lesen »

Di Nivîs û Ziman de Yaşar Kemal

Di Nivîs û Ziman de Yaşar Kemal “Dengê bilûrê bîstek hat birîn. Tav ji jorahîya Agirîyê wek kerîyek sorgevez xwe nîşan dabû. Sofî xwe ve hat. Qasek li hespê nihêrî, qasek li derî. Hesp jî serê xwe rakir bi çevên xwe yên gir li Sofî nihêrî. Tirsek nedîyar ket dilê Sofî…”     (Ji “Efsaneya Çîyayê Agirîyê”)

Di Nivîs û Ziman de Yaşar Kemal Beitrag lesen »

Qelema Kilaman: Ahmet Aras

Qelema Kilaman: Ahmet Aras Ahmet Aras nivîskarek me ye ku, bi zêdeyî li ser zargotina Kurda û edebîyata me yê devkî yê bi saya dengbêja heta roja îro hatine, dixebite ye. Gelek li pey çîrok û kilama, serpêhatî û jîyana dengbêja ketîye. Jixwe ku behsa dengbêja tê kirin, herema ku cumaeta Kurmanca jê re gotine

Qelema Kilaman: Ahmet Aras Beitrag lesen »

Nobedarê Nûjen: Celîlê Celîl

Nobedarê Nûjen: Celîlê Celîl Wek tê zanîn Wien paytaxta mûzîka klasîk e. Bayê mûzíka klasîk li vê derê rihê meriv sivik dike. Guhdarên xwe hildide li ser ewran tele tel digerîne, di nav dewlemedîya hisîyan de ditevizîne.  Dilê însan geş, serê meriva gêj dike, kêfa mezin û cahila, jin û mêra, xort û xamayan şên

Nobedarê Nûjen: Celîlê Celîl Beitrag lesen »

Evdalê Zeynikê

EVDALÊ ZEYNIKÊ (1800 – 1913) Gava mirov dibeje dengbêj, peyva yekemîn tê hişê mirov ku ew Evdalê Zeynikê ye. Evdalê Zeynikê, hunermendê bi nav û deng ê wêjeya devkî yê Kurd û Kurdistanê wekî Homerosê Kurdan tê nasîn. Di destpêka sala 1800an de li gundê Cemalwêrdî ya girêdayi Dutax ku niha girêdayî Agiriyê ye ji

Evdalê Zeynikê Beitrag lesen »

Nach oben scrollen